Jak narysować żółwia – instrukcja. Narysuj kółko i łuk. Zacznij od narysowania niewielkiego kółka i łuku – to będą zarysy głowy i skorupy żółwia. Rysunek żółwia – krok drugi. Następnie narysuj drugi łuk poniżej pierwszego – zrób go wygiętego w drugą stronę. Pociągnij też linię robiąc kształt głowy żółwia. Rysowanie twarzy ołówkiem - cz.1 portretu.Hej 😊 Mam na imię Adam i na wstępie, wybaczcie wszelkie wpadki związane ze światłem, montażem, napisami oraz lekt Krok 1 – demakijaż i oczyszczanie. Jak wspomniano wcześniej, do demakijażu najlepiej wykorzystać płyny micelarne, które są delikatne dla skóry i skutecznie usuwają makijaż, nie wysuszają i nie przyczyniają się do powstawania zaskórników. Demakijaż odgrywa bardzo istotną rolę i trzeba wykonywać go bardzo dokładnie, bez Linie będą jak najbardziej geometryczne, tzn. będą przedstawiać linie proste poziome, pionowe i pochyłe, a także krzywe regularne, tzn. koła i ich części, być może elipsy. Następnie krok po kroku wykonywane są kolejne czynności: Narysuj podstawę mikroskopu. Jest to trapez o dość długiej podstawie i małej wysokości. Warto stosować się do wszystkich kroków masażu, aby zyskać jak najlepsze efekty. Zadbaj o siebie i swoją twarz, włączając masaż do codziennej pielęgnacyjnej rutyny. Bibliografia: Połoczańska-Godek S., Neuromasaż. Zdrowie i estetyka twarzy, 2021. Kamińska A., Jabłońska K., Drobnik A., Praktyczna kosmetologia krok po kroku. Nasza lekcja rysunku pokazuje, jak rysować włosy krok po kroku, ale jeśli masz problemy, nie wahaj się, napisz do nas w komentarzach lub przyjdź na nasz Kurs Rysunku na ASP, gdzie przygotowujemy się do przyjęcia do Akademii Sztuki i uczymy rysunku człowieka, podstaw anatomii i klasycznego rysunku. Skoro wiesz już, jak wybrać kosmetyki do konturowania na mokro, a także wiesz, dlaczego warto to robić, czas na dowiedzieć się, jak wykonturować twarz krok po kroku. Zaczynamy! KROK 1. NAWILŻENIE. Zaczynamy od nawilżenia twarzy! Nigdy o nim nie zapominaj. Nawilżenie to jeden z podstawowych kroków w codziennej pielęgnacji skóry quSMjr. Krok 1: Rozpocznij ten pierwszy prosty krok, rozciągając linie pomocnicze i kształty, aby utworzyć ramkę postaci. Narysuj głową okrąg tam i z powrotem, a następnie dodaj linie twarzy. Następnie narysujesz kształt jego tułowia lub obrysujesz fartuch. Następnie dodaj wytyczne dotyczące kończyn, jak pokazano na rysunku. Po zakończeniu przejdź do następnego kroku. Krok 2. W tym kolejnym kroku zaczniesz szkicować kształt skóry, zarówno twarzy, jak i rąk oraz nóg. Nie jest on drobnym człowiekiem, więc upewnij się, że Twoja postać jest dość masywna. Następnie obrysuj brzeg fartucha, aby wyglądał na podarty i zniszczony, jak widać tutaj, patrząc na dół i boki. Następnie odrysuj kontur piły łańcuchowej. Krok 3. OK Jesteś na etapie trzecim, a to oznacza, że prawie skończyłeś. Najpierw należy wyciąć piłą łańcuchową uchwyty i przedni panel, a następnie rozpocząć szkicowanie kształtu głowy i linii włosów. Następnie należy dodać kształt zdeformowanych oczu, nosa i ust. Po wykonaniu tych czynności można przystąpić do szkicowania kształtu rąk, nóg, stóp i dłoni. Następnie dodajmy kilka szczegółów fartucha i kołnierz dla skórzanej twarzy. Krok czwarty. Cóż, jesteś już na etapie czwartym i to dobrze. Teraz zajmiesz się szczegółami ostrza piły łańcuchowej, rysując krawędzie łańcucha w sposób pokazany na rysunku. Następnie dodaj elementy wyściółki do osłony piły łańcuchowej. Następnie wyszczególnisz jego palce, a potem twarz. Będziesz mieć za tłustą, pomarszczoną skórę twarzy wyglądającą na starszą o dekadę, która została dość dobrze zszyta. Dopracuj szczegóły koszuli, fartucha i spodni, dodając zmarszczki i linie zagnieceń, tak jak pokazano na rysunku. Krok 5. Tak! Wykonałeś ostatni etap rysowania i co o tym sądzisz? Tak, już prawie skończyłeś. Teraz wystarczy tylko dodać definicję wokół oka, a następnie naszkicować krawat. Potrzebny będzie również szczegół maski pod brodą. Po wykonaniu tych czynności możesz w ostatniej chwili dopracować szczegóły koszuli i spodni, a także butów… Krok 6. Po wykonaniu tych czynności skóra twarzy powinna wyglądać tak, jak na zdjęciu. Teraz wystarczy je tylko pokolorować. Mam nadzieję, że podobał Ci się ten poradnik, jak krok po kroku narysować skórzaną twarz z Teksańskiej masakry piłą łańcuchową. Rysowanie twarzy osoby jest długie, trudne i bardzożmudne zajęcie. Szczególnie trudna jest smutna twarz, ponieważ smutek powinien dotyczyć nie tylko warg, ale także oczu, a nawet rysów twarzy. Jednak warto trochę wysiłku, a wynik będzie zadowolony. Jak więc zgadliście, w tym artykule odpowiemy na pytanie, jak krok po kroku rysować smutną twarz będzie wymaganeNajpierw potrzebujesz kawałka papieru. Rozmiar arkusza zależy od wielkości rysunku. Im większy liść, tym większa twarz i wszystkie jego części: oczy, nos, drugie, potrzebujesz zaostrzonego ołówka. Lepiej jest używać kilku ołówków o różnej twardości i miękkości, aby smutna twarz była bardziej wyrazista i nie składała się z identycznej grubości i wyrazistości linii. Pamiętaj o ważnej zasadzie: wszystkie linie muszą być nanoszone cienko, bez naciskania ołówka i wciskania go w papier. Łatwiej będzie więc usunąć błędy. Koło jaśniejsze będzie możliwe na końcu, gdy zakończymy trzecie, musisz zabrać gumkę do czyszczenialinie pomocnicze i nieprawidłowości. Z wyprzedzeniem podnieś gumkę, która nie zepsuje papieru: nie rozerwie go i nie zgnije, a także, która nie rozleje ołówka na papier. Najlepiej jest wycisnąć od owalu twarzyNajpierw musisz określić, jaki rozmiarpojawi się twarz, a następnie narysuje jej owal. Pamiętaj, że twarz może być zaokrąglona, ​​lekko spiczasta na dole, całkowicie owalna - wszystko zależy od twoich pragnień i musisz narysować jedną pionową linię ijeden poziomy pośrodku owalu. Przecięcie tych linii określi środek naszej twarzy. I oni sami pomogą narysować linię ust dla smutnej twarzy i oczuAby dać naszenarysowana osoba, musisz prawidłowo narysować oczy i brwi. Pomoże nam to poprawnie odpowiedzieć na pytanie, jak narysować smutną twarz ołówkiem, ponieważ te części przekazują przyciągnąć oba oczy w tym samym czasie. Jeśli całkowicie narysujesz pierwsze oko, a potem drugie, mogą się różnić, a staniesz się zdezorientowany. Najpierw narysuj linię wsparcia. Za jego pomocą przedstawiamy wewnętrzne kąciki oczu (powinny one znajdować się na tej linii). Odległość między oczami powinna być w przybliżeniu równa połowie tego oka. Kąciki oczu powinny być lekko obniżone, ponieważ rysujemy smutną że wewnętrzne kąciki oczu nie powinny być w linii z zewnętrznymi narożnikami. Wewnętrzny powinien być nieco niższy. Pomoże nam to dokładniej przekazać smutek naszej narysowaniu konturu oczu, wprowadź do wnętrza tęczówki i źrenic. Aby narysować najbardziej smutną twarz, może dodać krople łez w kącikach jego oczu. Mogą być w jednym oku lub w obu - wszystko zależy od twojego pytanie o brwiBrwi są bardzo ważne dla transferu nastroju. Zrzucone brwi wyrażają smutek, ostry obraz gniewu. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe ich narysowanie, aby emocje różnych części twarzy nie były ze sobą zaczną rysować od środka. Aby uzyskać smutną twarz, wewnętrzne kąciki brwi wymagają niewielkiego uniesienia. Aby określić wysokość i zgięcie brwi - wyobraź sobie inne oko, które jest wyższe od tego, które już rysować nosAby poprawnie określić szerokość nosa,Rysujemy pomocnicze pionowe linie od wewnętrznych kącików oczu do punktu, w którym chcesz kończyć nos. Jego najwęższa część - mostek nosa - powinien znajdować się na wysokości oczu lub nieco niżej. Wtedy nos do dna rozszerza się i staje się jak klepsydra. Na koniec narysuj środku nosa na krawędzi musisz narysować ledwoznaczna część, która pokaże, gdzie wybrzusza się na zewnątrz. Mówiąc prosto, musisz narysować bardzo "pipochku". Bez niego nos nie będzie wyglądał naturalnie. Od lokalizacji tego "szpilki" zależeć będzie, czy dostaniemy zadarty nos, czy też człowieka ze spuszczonym ustAby się pogubić, usuń wszystkie dodatkowe linie i zacznij rysować usta. Jest również bardzo ważny. W końcu za pomocą linii warg można również określić, co jest malowane: smutną twarz lub warg jest tą, którą widzimy, gdy usta są zamknięte. Ich rogi mogą znajdować się na tej samej linii pośrodku, ale mogą być wyższe lub niższe. Ponieważ rysujemy smutną twarz, rogi należy określić krawędzie warg, rysujemylinie pomocnicze z wewnętrznych części rogówki obu oczu. Rezultatem jest rozmiar, który określa długość warg. Narysuj poziomą linię warg, której krawędzie zostaną obniżone. Powyżej tej linii narysujemy górną wargę, a poniżej dolną że spód powinien być większy niż górny. Dolna warga stanowi około dwóch trzecich całej jamy chcesz trochę uchylićusta, a następnie pozostawić niewielką odległość między wargami, podczas gdy dolna warga będzie musiała wykonać lekko pulchną cholewkę. Aby to zrobić, narysuj okrągłą krzywą na środku tego. Usuwamy linie pomocnicze i twarzyOsoba z natury nie może mieć kształtu równegoowalny. Konieczne jest narysowanie linii policzków, kości policzkowych, podbródka, zagłębień w okolicy skroni. Do tego potrzebujesz tylko swojej wyobraźni. Jak chcesz, gdy twoja ręka leży, taki owal wyjdzie. Pamiętaj, że najszersza twarz będzie na poziomie kości się do włosówWłosy powinny być pobierane z samych korzeni. Narysuj je ponad naszą owalną czaszką, daj puszystą fryzurę. Cienkie linie z ołówkiem mocniejszym i linie z ołówkiem grubiej miękko rysują teksturę włosów, pasm. Jeśli chcesz narysować kosę, wówczas struktura i indywidualne odrysowane włosy powinny być i objętość twarzyAby twarz była bardziej wyrazista, dajDla niego objętość, należy czerpać z niej cienie i blask. Aby zrobić wszystko poprawnie, sprawdź sam, gdzie światło padnie i jak będą zachowywać się cienie. Załóżmy, że światło pada bezpośrednio, więc ciemniejemy trochę pod nosem, w obszarze kości policzkowych, wnęki nad górną wargą, w jamach górnych na utworzenie woluminu może być dowolny: kreskowanie lub upierzenie. Wszystko zależy od tego, co chcesz przekazać. Im ostrzejsze linie, podobnie jak cieniowanie, tym ostrzejszy będzie rysunek. Wtapianie dodaje miękkości portretowi. Usuń nadmiar linii, błędów, nieprawidłowości. Koło twoje oczy krótsze - najważniejszy element, który przekazuje teraz linie uszu. Pamiętaj, że górna część ucha powinna znajdować się na linii górnej powieki, a dolna jego część musi pokrywać się z czubkiem związku z tym odpowiedzieliśmy na proste pytaniejak narysować smutną twarz. Aby urozmaicić rysunek, pokazać całą swoją kreatywność, możesz go pokolorować. Najciekawsze w połączeniu z liniami ołówkowymi wyglądają jak akwarele pastelowe, lekkie, delikatne że dzisiaj studiowaliśmynarysuj smutną twarz, zdjęcia w artykule pomogą ci wymyślić coś nowego, zainspirują Cię do nowych, odważnych decyzji. Fantazja człowieka jest nieograniczona, więc nawet mały detal może stać się początkiem wspaniałego stworzenia! Jak narysować osobę ołówkiem krok po kroku? Narysuj człowieka w pełni wzrostujest to trudne, ponieważ tutaj trzeba wiedzieć nie tylko, jak narysować poszczególne części ciała, ale także jak je ułożyć. W końcu przyszły rysunek zależy od prawidłowego układu i proporcjonalności. W tym artykule porozmawiamy o tym, jak krok po kroku rysować osobę ołówkiem. Rysowanie osoby Aby narysować osobę ołówkiem, musisz przygotować: arkusz papieru (nie cienki); proste ołówki (2HD); gumka; serwetki. Narysuj osobę w kilku etapach. Kontur Aby narysować osobę ołówkiem,pierwszy szkic w pełnym rozwoju bez rysowania poszczególnych elementów. Zarys powinien przypominać sylwetkę osoby. Bardzo często, rysunek człowiek może popełnić błąd przy proporcjach, a ręce mogą być zbyt długie lub krótkie, głowica - małe lub odwrotnie, zbyt wiele. Aby uniknąć tych chwil, konieczne jest rozbicie ludzkiego ciała na 7 równych części, każda część w tym przypadku powinna być równa głowie z szyją. W ten sposób można osiągnąć proporcjonalność ludzkiego ciała. Podstawowe elementy ciała Ponieważ rysowanie głowy jest najtrudniejszym momentem,zwyczajowo nareszcie to zostawić. Rozpocznij głównie od rąk i stóp. Narysuj obwód ramion, nóg, ramion i stawów łokciowych. Nie zapomnij o pędzlu. Rysowanie palców zajmuje dużo czasu, więc w początkowej fazie możesz narysować osobę, której ręce są ukryte w kieszeniach lub za plecami. Jeśli twoja osoba nosi buty, to na tym etapie musi zostać narysowana. Ponadto konieczne jest, aby ponownie sprawdzić proporcjonalność figury, jak w następujących etapach będzie trudne do skorygowania błędów, jeśli się one pojawią. Tutaj są dodawane elementy odzieży. Usuwanie zbędnych przedmiotów Na tym etapie musisz usunąć wszystkieLinie pomocnicze i elementy, które zostały zastosowane w poprzednich etapach. Usuwając niepotrzebne elementy, ty, z jednej strony, będziesz w stanie wizualizować osobę i zobaczyć, co należy naprawić, a z drugiej strony - ożywić swojego bohatera. Rysowanie twarzy Obraz głównych elementów twarzy jest najtrudniejszy moment, ponieważ zależy od poprawności obrazu zależy od wyrazu twarzy i ogólnie od całej osoby. Najpierw musisz narysować środkową linię twarzy, która podzieli ją na dwie części. Ta linia może być serpentynowa (w zależności od tego, w jaki sposób zlokalizowana jest ludzka głowa). Następnie musisz dodać łukowate linie wzrostu włosów i tył głowy. Następnym etapem jest podział twarzy na główne części prostopadle do linii środkowej. Musisz mieć 5 linii (od góry do dołu): - przydział osłony włosów głowy na czole; - poziom brwi; - poziom oczu; - dolna część nosa; Środkowa część jamy ustnej. Dzieląc twarz na części, musisz narysować uszy, które znajdują się między 3 a 5 liniami. Konieczne jest również dodanie prawej linii szyi. Teraz przejdź do głównych elementów. Jeśli dana osoba nosi okulary lub ma bardzo duże brwi, to te elementy są najpierw rysowane. Warto zauważyć, że musisz rysować od lewej do prawej iz góry na dół. Aby nie rozmazać ręcznie rysowane elementy, można użyć serwetki, która jest pod pachą. Narysuj pierwsze brwi, oczy, nos i usta. Na pierwszych etapach rysuj tylko podstawowe elementy, stopniowo dodając szczegóły. Jeśli dana osoba ma zmarszczki lub brodę, to są one również dodawane na tym etapie. Następnie dodaj linię włosów wzdłuż konturu. Po dodaniu wszystkich głównych elementów można usunąć wszystkie linie pomocnicze i niedokładności. Ostatni etap Na samym końcu, kiedy wszystkie elementy są rysowane i poprawiane, musisz iść do cieni, które są również wykonane ołówkiem w miejscach, które są mniej rozjaśnione. Więcej o wizerunku osoby, której można się nauczyć na podstawie artykułu Jak narysować osobę ołówkiem. Rysowanie twarzy osoby jest długie, trudne i bardzożmudne zajęcie. Szczególnie trudno jest wyrazić smutną minę, ponieważ smutek musi dotyczyć nie tylko warg, ale także oczu, a nawet twarzy. Jednak warto trochę wysiłku, a wynik cię zachwyci. Zgadłeś, w tym artykule odpowiemy na pytanie, jak rysować smutną twarz ołówkiem będzie wymaganeNajpierw potrzebujesz kartki papieru. Rozmiar obrazu zależy od rozmiaru arkusza. Im większy arkusz, tym większa powierzchnia i wszystkie jego części: oczy, nos, drugie, potrzebujesz dobrze naostrzonego ołówka. Lepiej jest użyć kilku ołówków o różnej twardości i miękkości, aby smutna twarz była bardziej wyrazista i nie składała się z linii o tej samej grubości i definicji. Pamiętaj o ważnej zasadzie: wszystkie linie należy nakładać cienko, bez naciskania ołówka i nie wciskając go w papier. Łatwiej będzie więc usunąć błędy. Po zakończeniu rysowania możesz krążyć jaśniej na trzecie, musisz zabrać gumkę do czyszczenialinie pomocnicze i nieprawidłowości. Z góry wybierz taką gumkę, która nie zepsuje papieru: nie rozerwie go i nie ugniata, a także nie będzie mazać ołówkiem na papierze. Najlepiej jest wycisnąć od owalnej twarzyNajpierw musisz określić, jakie rozmiarypojawi się twarz, a następnie narysować jego owal. Pamiętaj, że twarz może być zaokrąglona, ​​nieco spiczasta, całkowicie owalna - wszystko zależy od twoich pragnień i musisz narysować jedną pionową linię ijedno poziome w środku owalu. Przecięcie tych linii określi środek naszej twarzy. I oni sami pomogą narysować linię warg dla smutnej twarzy i oczuAby dać smutek naszemupomalowana twarz, trzeba odpowiednio narysować oczy i brwi. To właśnie pomoże nam poprawnie odpowiedzieć na pytanie, jak narysować smutną twarz ołówkiem, ponieważ są to części, które przekazują przyciągnąć oba oczy w tym samym czasie. Jeśli całkowicie zwrócisz jedno oko, a potem drugie, mogą się one różnić, a staniesz się zdezorientowany. Aby rozpocząć, narysuj linię pomocy. Z jego pomocą przedstawimy wewnętrzne kąciki oczu (powinny one znajdować się na tej linii). Odległość między oczami powinna być w przybliżeniu równa połowie takiego oka. Kąciki oczu powinny być lekko obniżone, gdy rysujemy smutną że wewnętrzne kąciki oczu nie powinny być w linii z zewnętrzem. Wewnętrzny powinien być nieco niższy. Pomoże nam to dokładniej przekazać cały smutek naszej narysowaniu konturów oczu wykonuj wnętrze tęczówki i źrenic. Aby narysować najbardziej smutną twarz, może dodać krople łez w kącikach jego oczu. Mogą być w jednym oku, aw obu - wszystko zależy od twojego pytania o brwiBrwi są bardzo ważne dla przeniesienia nastroju. Dolne brwi wyrażają smutek, ostro obrazują gniew. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe ich narysowanie, aby emocje różnych części twarzy nie były ze sobą zaczynają rysować od środka. Aby uzyskać smutną twarz, wewnętrzne kąciki brwi wymagają niewielkiego uniesienia. Aby określić wysokość i zgięcie brwi - wyobraź sobie inne oko, które znajduje się powyżej tego, które już do rysunku nosaAby poprawnie określić szerokość nosa,narysuj pomocnicze pionowe linie od wewnętrznych kącików oczu do miejsca, w którym chcesz zakończyć nos. Najmniejsza jego część - mostek nosa - powinien znajdować się na wysokości oczu lub nieco niżej. Ponadto, nos do dna rozszerza się i staje się jak klepsydra. Na końcu schematu narysuj środku nosa na krawędzi musisz narysować ledwozauważalna część, która pokaże, gdzie wystaje. Mówiąc prosto, musisz narysować bardzo "pipochkę". Bez niego nos nie będzie wyglądał naturalnie. Będzie to zależało od lokalizacji tej właśnie "pipochki", niezależnie od tego, czy jesteśmy osobą zubożałą, czy osobą z obniżonym ustaAby być mniej zdezorientowanym, usuńmy wszystkie dodatkowe linie i zacznij rysować usta. Jest również bardzo ważny. W końcu za pomocą linii warg można również określić, co jest rysowane: smutna twarz lub ust jest tą, którą widzimy, gdy usta są zamknięte. Ich rogi mogą znajdować się na tej samej linii pośrodku i mogą być wyższe lub niższe. Ponieważ rysujemy smutną twarz, rogi powinny zostać określić krawędzie warg, będziemylinie pomocnicze z rogów wewnętrznych obu oczu. Okazało się, że rozmiar określa długość warg. Narysuj poziomą linię warg, której krawędzie zostaną opuszczone. Narysuj górną wargę powyżej tej linii, a poniżej dolną że spód powinien być większy niż górny. Dolna warga stanowi około dwóch trzecich całej jamy chcesz trochę uchylićusta, a następnie pozostawić niewielką odległość między wargami, podczas gdy dolna warga będzie musiała zrobić małą pulchną cholewkę. Aby to zrobić, narysuj na środku zaokrągloną zakrzywioną linię. Wymaż linie pomocnicze i twarzyTwarz natury nie może mieć formy gładkiejowalny. Konieczne jest narysowanie linii policzków, kości policzkowych, podbródka, bruzd w skroniach. Wszystko czego potrzebujesz, to Twoja wyobraźnia. Jak sobie życzysz, kiedy twoja ręka się położy, taki owal się wyjaśni. Pamiętaj, że najszersza twarz będzie na poziomie kości do włosówWłosy muszą być wyciągnięte z korzeni. Narysuj je nad naszą owalną czaszką, daj upiększyć włosy. Cienkie linie z ołówkiem bardziej solidnym i linie z ołówkiem o bardziej miękkiej farbie malują strukturę włosów, pasma. Jeśli chcesz narysować warkocz, wówczas tekstura i indywidualne włosy powinny być i objętość twarzyAby twarz była bardziej wyrazista, dajpotrzebuje objętości, musi rysować na nim cienie i światła. Aby zrobić wszystko dobrze, ustal, gdzie spadnie światło i jak będą zachowywać się cienie. Przypuśćmy, że światło pada bezpośrednio, więc ciemniej trochę pod nosem, w kościach policzkowych, puste nad górną wargą, w zagłębieniach górnych tworzenia woluminu może być dowolna: cieniowanie lub upierzenie. Wszystko zależy od tego, co chcesz przekazać. Im ostrzejsze linie, jak cieniowanie, tym ostrzejszy będzie twój rysunek. Piórko dodaje miękkości portretowi. Wymaż dodatkowe linie, błędy, uderzenia. Okrąg jaśniejsze oczy - najważniejszy element, który przekazuje teraz linie uszu. Pamiętaj, że górna część ucha powinna znajdować się na linii górnej powieki, a jej dolna końcówka powinna pokrywać się z czubkiem więc na proste pytaniejak narysować smutną twarz. Aby urozmaicić rysunek, pokazać całą swoją kreatywność, możesz go pokolorować. Najciekawsze w połączeniu z liniami ołówkowymi to akwarele w pastelowych, lekkich, delikatnych że dzisiaj studiowaliśmyaby narysować smutną twarz, zdjęcie w artykule pomoże ci wymyślić coś nowego, zainspiruje Cię nowymi odważnymi decyzjami. Ludzka fantazja jest nieograniczona, więc nawet mały szczegół może być początkiem wspaniałego stworzenia! Jakiś czas temu zafascynował mnie serial ‘Gra o Tron’ i zdecydowałam się narysować jednego z bohaterów. Rozważałam kandydaturę Khala Drogo i Tyriona Lannistera: Bardzo trudny wybór… Jeden przystojny i silny, drugi mądry i zabawny. Dylemat mnie jako rysowniczki i mnie jako kobiety :D. W końcu padło na mojego ulubieńca- Lannistera, jednak prawdopodobnie także pan o wspaniałych mięśniach doczeka się rysunku ze swoją podobizną. Jeżeli nie jako Khal to być może jako Conan Barbarzyńca. Uwielbiam wojowników! Najpierw kilka uniwersalnych uwag na początek: – Techniczne sprawy (jak ostrzenie ołówków, czyszczenie gumki) warto wykonywać z dala od rysunku. Praca nad nim będzie trwała dość długo, dlatego będzie szkoda, gdy pod sam koniec niesforne opiłki z grafitu zepsują efekt. – Do prac aspirujących do fotorealistycznych warto wybrać nieco grubszy ale gładki papier. Ja zdecydowałam się na papier fotograficzny. Jest dość sztywny, więc trudniej go zmiąć, bardziej odporny na wilgoć, a jego druga strona (czyli nie ta śliska) idealnie nadaje się do szczegółowych prac. – Dodatkowe akcesoria są wspaniałą rzeczą jednakże lepiej stawiać pierwsze kroki w rysunku bez nich. Gdy już opanujemy szkic bez ‘wspomagaczy’ możemy sięgnąć po różne ciekawe gadżety. W dzisiejszym rysunku wspierałam się gumką w ołówku, białym żelopisem, białą kredką oraz grafitami KOH-I-NOOR Progresso. – Warto pamiętać o stosowaniu dodatkowej kartki do przykrycia zacieniowanych już miejsc. Miękkie ołówki lubią się samoistnie rozmazywać. Dobrym pomysłem jest też wykorzystanie szyby, jak w . Oczywiście można po prostu skrupulatnie cieniować szkic zaczynając od lewego górnego rogu (lub prawego górnego) i stopniowo przechodzić dalej. Ta metoda jednak nie jest dla mnie, bo dość szybko się nudzę cieniując jeden fragment. Lubię sobie ‘skakać’ po rysunku. – Dobrze jest nie unikać ‘trudnych’ tematów od samego początku nauki rysowania. Nigdy nie będziecie w 100% pewni czy już nadszedł odpowiedni moment do podjęcia się czegoś ambitnego. Ja np. na początku rysowałam wyłącznie kobiety, bo bałam się trudnych, męskich rysów twarzy. W efekcie nie uczyniłam żadnego postępu przez długi czas. – Gumkę do mazania dobrze jest wyczyścić przed każdym użyciem. Można to zrobić pocierając nią o czystą kartkę. To pozwala uniknąć brzydkich plam na rysunku. – Jeżeli nie jesteście pewni efektu, jaki wyjdzie po użyciu określonej kombinacji ołówków i nacisku, wypróbujcie go na osobnej kartce. Zupełnie inny rezultat da delikatne cieniowanie powierzchni miękkim ołówkiem i mocne dociskanie twardego ołówka. Inaczej zareaguje twardy ołówek, którym cieniujesz powierzchnię pokrytą miękkim, inaczej- miękki na czystej powierzchni. – Być może wyda Wam sie to głupie ale przed rysowaniem warto porządnie umyć i wysuszyć ręce. Zwłaszcza jeśli chodzi o rysunek nad którym będziecie długo siedzieć. Kilka razy zdarzyło mi się już ubrudzić pracę i było mi… co najmniej przykro. – Kluczek do realistycznego, ‘zdjęciowego’ efektu są warstwy. Nie starajcie się uzyskać pożądanego odcienia czy faktury za pierwszym razem. Zaczynajcie od delikatniejszego dociskania ołówka do kartki i pożądaną tonację budujcie stopniowo. Wszelkie białe plamki prześwitujące spod cieniowania (o ile nie jest to efekt zamierzony) tym razem odpadają. 1. SZKIC Zaczęłam od odpowiedniego wykadrowania zdjęcia. Niestety, by wyeksponować twarz musiałam obciąć nieco tła, które było ciekawe. Wybrałam kadr dość nietypowy. Tyrion wypełnia go prawie w całości. Chciałam pokazać zarówno szczegóły jego twarzy jak i nieodłączny atrybut- kielich wina. Zabieg ten sprawił, że jego postać wydała się optycznie wyższa. Praca nad samym szkicem trwała bardzo długo. Siedziałam nad nim kilka godzin, bo zależało mi na szczegółach. Nanosiłam milion poprawek dlatego starałam się rysować bardzo, bardzo delikatnie, ledwo dotykając ołówkiem kartki. Dzięki temu mogłam bardzo łatwo wymazać błędy. Ten etap ciężko jest pokazać na skanach, bo mój skaner nie radzi sobie z tak subtelnymi odcieniami. Polecam jednak notki o szkicu do portretu ( i ). Tam specjalnie przyciskałam ołówek mocniej by pokazać etapy szkicowania twarzy. Pracowałam bardzo dobrze zaostrzonym ołówkiem HB i gumką Factis. Naszkicowałam nie tylko rzeczy oczywiste (jak nos, oczy, usta…) ale także granice cieni, które były doskonałymi punktami orientacyjnymi. Starałam się także nie ominąć żadnej zmarszczki. One wyglądają doskonale w rysunku fotorealistycznym (o którym możecie poczytać ). Zamierzałam pójść w tym rysunku jeszcze o krok dalej i narysować Lannistera z ogromną blizną na twarzy, którą otrzymał po jednej z walk, jednak nie znalazłam odpowiedniego zdjęcia. Podczas szkicowania problem sprawiła zacieniona strona twarzy, ponieważ wszystkie elementy twarzy mają podobny odcień i ciężko wychwycić kształty. By dostrzec szczegóły prawie dotykałam nosem ekranu laptopa. Nie jestem pewna czy tworzenie tego portretu bardziej mnie odpręża czy stresuje. Po długiej przerwie w rysowaniu i nie do końca udanym ostatnim rysunku czuje presję, by ten wyszedł idealnie. Już dawno nie pracowałam z tak szczegółową twarzą… Gdy pierwsza, ledwo widoczna warstwa zrobiona ołówkiem HB była gotowa poprawiłam delikatnie szkic ołówkiem B. Dopiero ten etap udało się uchwycić mojemu skanerowi. Trochę przyciemniłam skan, by było lepiej widać. Niestety niewiele pomogło… 2. OKO I JEGO OKOLICE Przed przystąpieniem do cieniowania oddaliłam sie od ekranu i spojrzałam na zdjęcie mrużąc oczy. To pomogło mi zorientować się, które miejsca na zdjęciu są najciemniejsze. Okazało się, że nie ma punktów, które szczególnie się wyróżniają. Po bliższym przyjrzeniu się spostrzegłam, że zdjęcie nie jest bardzo kontrastowe. Miejsca, które powinny być czarne, bardzo ciemne (np. cień na kołnierzu) na fotografii są zaledwie ciemno-szare. Postaram się, by mór rysunek był bardziej kontrastowy. Jak być może zauważyliście, próbuję różnych metod rysowania. Tym razem zdecydowałam, że nie będę cieniować pracy metodą ‘od ogółu do szczegółu’. Poszczególne elementy rysunku będę wypełniać po kolei. Wypełnianie szkicu zaczęłam od oczu, które szczególnie mnie w tym zdjęciu urzekły. Idealnie zastruganym ołówkiem 8B zaznaczyłam najciemniejsze elementy: źrenicę i cień na górnej powiece. Szczególnie dużo uwagi poświęciłam źrenicy. Starałam się ominąć błysk światła, odbijający się w oku. Bliki zazwyczaj są najjaśniejszymi elementami portretów! Ołówkiem 5B zacieniowałam bardzo delikatnie inne ciemne elementy. Nie pominęłam żadnej zmarszczki, bo to one dodają rysunkowi realizmu. Niestety, pomimo ustawienia maksymalnego kontrastu słabo widać… Stopniowo wymieniałam ołówki na coraz twardsze. Podczas rysowania maksymalnie przybliżyłam na monitorze dany fragment zdjęcia. Oczywiście pomimo dużej rozdzielczości zrobiła się pikseloza. To nie stanowiło dużego problemu, bo po takiej ilości zrobionych portretów potrafię sobie wyobrazić, co kryje się za kwadracikami. Wiele osób pyta mnie jak uzyskać idealną gładkość skóry na rysunku, gdyż uważa, że taki efekt wygląda bardzo realistycznie. Otóż nie zawsze. Perfekcyjne odwzorowanie nierówności skóry daje znacznie lepszy efekt końcowy. Lekko chropowata powierzchnia skóry, skontrastowana z gładką, lśniącą tęczówką oka zrobi niesamowite wrażenie. Wspomnianą ‘nierówną’ skórę w okolicy oka cieniowałam delikatnymi szlaczkami. Po kilkukrotnym poprawieniu całość zaczęła wyglądać dobrze. Ostatnie szlify wykonałam twardymi ołówkami: 2H i HB. Zacieniowałam białko oka (które nie jest śnieżno białe!), poprawiłam nieco tęczówkę i wycieniowałam skórę wokół oka kombinacją ołówka 2B i HB. Rysowałam prawie dotykając nosem kartki, więc co jakiś czas konieczne było oddalenie się od rysunku i ocena. Detale mają znaczenie! Na zdjęciu Lannister ma niewinne spojrzenie (choć w serialu różnie bywa :)), które bardzo mi się podoba. By zachować tą niewinność na rysunku, bardzo dokładnie wymazałam bliki w oczach ostrym czubkiem gumki. Bliki (czyli te małe błyski światła) sprawiają, że oko wygląda na lśniące. Zwróćcie uwagę na oczy bohaterów kreskówek (np. na jelonka Bambi) 🙂 3. NOS I OKOLICE Cieniując zmarszczki biegnące od nosa do ust starałam się, by nie wyglądały jak odcinające się od reszty kreski. Pomimo tego, że na zdjęciu są widoczne próbowałam wtopić je nieco w tło. Zwróciłam uwagę na to, że poszczególne zmarszczki nie stanowią jednej, ciągłej linii a raczej zbiór nakładających się na siebie kresek. Uwzględnienie tego w rysunku dało naturalny efekt. Podczas cieniowania jednego miejsca łatwo się zapomnieć. Warto co jakiś czas porównywać odcienie odległych punktów. Jeżeli na zdjęciu białko oka jest ciemniejsze od oświetlonego czubka nosa to postarajmy się, by tak było także na rysunku. Światło na zdjęciu lubi płatać figle i nie zawsze jest takim jakie się wydaje na pierwszy rzut oka. Wiele osób podczas cieniowania nosa zamalowuje mocno dziurki a ich okolice robi jasniejsze, mimo tego, że na zdjęciu maja podobny odcień. Podczas cieniowania w myślach dzielę poszczególne miejsca. Gdy wypełniam dany fragment separuję go w głowie od pozostałych. To pozwala mi wychwycić kształt cienia. Zobaczcie tutaj: nos- kształty Nos cieniowałam okrężnymi ruchami, używając coraz twardszych ołówków. Właśnie te koliste ruchy sprawiły, że cienie płynnie się zgrały. Lekką fakturę uzyskałam cieniując najpierw delikatnie ołówkiem 8B (który zostawił drobne, białe miejsca) a potem ołówkiem 2B. Spora różnica w twardości ołówków spowodowała, że powierzchnia nie zrobiła się gładka. 4. ZACIENIONA CZĘŚĆ TWARZY Cieniowanie drugiego oka jest dla mnie stresującym momentem. Zawsze mam obawy czy wyjdzie tak fajnie jak pierwsze. Na tym etapie okazuje się też czy dorobiłam postaci zeza czy nie 🙂 Zacienioną część twarzy cieniowałam bardzo długo. Zaczęłam od kilku warstwa ołówkiem 5B. Nie starałam się uzyskać idealnego odcienia od razu, ponieważ bardzo łatwo jest przesadzić. Kolejne warstwy zrobiłam ołówkiem 3B oraz B. Takie staranne, kilkukrotne cieniowanie pozwoliło uzyskać ciemną a zarazem dość gładką powierzchnię. Gdybym użyła wyłącznie ołówka 5B prawdopodobnie wyszłaby ciemna, chropowata plama, nieprzypominająca skóry. Jak wspominałam w poprzednich notkach, cieniowanie lepiej zaczynać od miękkich ołówków, ponieważ twarde pozostawiają warstwę, którą trudniej pokryć kolejnymi. 5. WŁOSY Przed cieniowaniem włosów naszkicowałam sobie dokładnie jak się układają, dzieląc je na mniejsze pasma. Częstym błędem początkujących rysowników jest rysowanie całej fryzury na jedno kopyto (zazwyczaj szybkimi, chaotycznymi kreskami). Gdy rysuję włosy nie kopiuję idealnie (włos w włos) każdego pasma. To nie od fryzury zależy podobieństwo, więc nie chcę wydłużać niepotrzebnie czasu rysowania poprzez idealne odwzorowanie. Mimo to rysując włosy bardzo dbam o detale. Staram się by fryzura była równie szczegółowa co twarz. Zaczęłam cieniowanie włosów od ciemniejszych miejsc. Nie martwiłam się o jaśniejsze pasma, bo zamierzałam je potem wymazać. Początkowo cieniowałam niedbale, nie szkicując poszczególnych włosków. Dopiero potem, dobrze zaostrzonymi ołówkami dodałam detale. Używałam stopniowo coraz twardszych ołówków. Włosy stopniowo się zagęszczały. Na samym końcu dobrze zastruganą gumką w ołówku (tą, o której wspomniałam na początku) wymazałam cieniutkie, oświetlone włoski. Ten zabieg dodał pracy realizmu. Włosy są według mnie monotonne (w przeciwieństwie do twarzy), dlatego podczas rysowania przechodziłam często od jednej ich części do drugiej, by się nie znużyć cieniowaniem tego samego. 6. UBRANIE Ubranie okazało się dość trudne. Tyrion ma na sobie coś w stylu ażurowej skóry. Uzyskanie podobnego efektu za pomocą ołówka nie było łatwe. Najpierw skopiowałam pobieżnie wzór dziurek. Oczywiście nie trzymałam się zdjęcia w 100%. Po prostu starałam się rozmieszczać dziurki według jakiegokolwiek wzorca. Potem dokładnie zakreskowałam najciemniejsze miejsca. Wszystko robiłam powoli i dokładnie, bo nawet coś z pozoru nieważnego, jak ubranie, może zepsuć rysunek. Potem zajęłam się zacieniowaniem dziurek. Następnie zaciemniałam stopniowo ubranie. Zaczęłam od najciemniejszych miejsc i stopniowo przechodziłam w jaśniejsze, używając coraz twardszych ołówków. Cieniowałam okrężnymi ruchami, by ślady ołówka były niewidoczne. Każda kolejna warstwa sprawiało, że wszystko wyglądało coraz gładziej. Jasne miejsca starałam sie podczas cieniowania omijać jednak pomimo starań się zacierały. Odnawiałam więc biel wspomnianą wcześniej gumką w ołówku. To zaskakujące, że potrafię odwzorować dokładnie twarz podczas gdy ręca sprawiają mi taką trudność. Miejsce na rysunku, w którym znajduje się odznaka namiestnika jest tym, najbardziej pokrzywdzonym przez gumkę do mazania. Kilka (może kilkunasto-)krotnie wymazywałam nieudany szkic. Podczas tworzenia rysunku często korzystałam z ‘żyrafkowego’, owłosionego ołówka mojej kuzynki, który widać na zdjęciu. Okazał się całkiem fajny, mimo, że nie nie można go nazwać profesjonalnym sprzętem. Potem zacieniowałam najciemniejsze miejsca ołówkiem 7B i odnowiłam biel gumką do mazania w najjaśniejszych miejscach. Na końcu zacieniowałam resztę ołówkiem 3B a potem poprawiłam HB. Twardszy ołówek dał gładkie wykończenie. Miejsca w których odbija się światło wymazałam gumką w ołówku. W identyczny sposób wykonałam zapinki przy kamizelce. Prawa strona ubrania sprawiła mi znacznie więcej problemów niż lewa. Myślałam, że nie może być nic gorszego od cieniowania skóry w drobne dziurki. Może- cieniowanie skóry w drobne dziurki spod których przebija chropowaty materiał w drobne, lśniące paseczki paseczki… Podobnie jak poprzednio zaczęłam od naszkicowania zupełnie wymyślonego wzoru oraz zacieniowania najciemniejszych miejsc. Wnętrza dziurek zacieniowałam ołówkiem 8B przyciskając bardzo, bardzo słabo, by utworzyła się chropowata faktura. Skórzaną kamizelkę zacieniowałam nieco twardszymi ołówkami. Obie tkaniny (skóra i materiał pod spodem) mają bardzo zbliżony odcień. Na zdjęciu rozróżniamy je dzięki kolorom. Ja postanowiłam skontrastować je ze sobą za pomocą faktur. Dzięki zastosowaniu różnych ołówków i różnego nacisku uzyskałam pożądany kontrast. Niestety, musiała cieniować gładszy materiał bardzo dokładnie, omijając dziurki, co zajęło trochę czasu. Powierzchnię wykończyłam tanią, białą kredką która walała się po biurku. Nie zostawiła ona białego koloru na poołówkowanej kartce ale fajnie rozmyła cienie. Na końcu gumką w ołówku wymazałam błyski światła na połyskliwym materiale i jaśniejsze miejsca na skórze. Ostatecznie narysowane przeze mnie ubranie wyszło zupełnie inne niż na zdjęciu jednak mimo to jestem zadowolona z efektu. Kto nie rysował nigdy dziurkowanej skóry nałożonej na połyskliwy, chropowaty materiał w cieniutkie, błyszczące paseczki, ten nie wie co to cierpliwość! 7. TŁO By rysunek był bardziej interesujący nieco przesunęłam drugi plan względem postaci. Bogato zdobiona kolumna umieszczona za Tyrionem będzie wyglądała bardziej realistycznie niż gładkie tło. Podczas pracy nad tym fragmentem przykryłam kartką narysowane już miejsca. Najpierw delikatnie naszkicowałam kształt kolumny. Odwzorowałam go dość pobieżnie ponieważ znajduje się on w pewnej odległości od pierwszego planu i jest rozmyty. Zakreskowałam też granice cieni by podczas cieniowania nie spoglądać ciągle w monitor. Następnie zaczęłam cieniowanie. Użyłam ołówka KOH-I-NOOR Progresso, który nie ma w środku drewienka, przez co jest idealny do większych powierzchni. Do najciemniejszych miejsc wybrałam 6B, ponieważ to najciemniejszy Progresso jaki posiadam. Jaśniejsze miejsca zakreskowałam HB, bo więcej takich ołówków już nie mam 🙂 Wszystko rozmazałam wacikiem kosmetycznym. Nie- chaotycznie. Starałam się mazać zgodnie z kształtem cieni. Pierwsza warstwa nie wyglądała zbyt imponująco. Widać było wiele białych prześwitów. Także odcienie pozostawiały wiele do życzenia. Proces powtórzyłam więc kilkakrotnie, na przemian nakładając nowe warstwy i rozmazując. Co jakiś czas najjaśniejsze miejsca odświeżałam gumką do mazania. Do wymazywania jaśniejszych miejsc w tle użyłam zwykłej gumki do mazania, ponieważ tego dnia nie rysowałam u siebie w domu i nie miałam pod ręką swojej Factis. Co zaskakujące różowe coś idealnie sobie poradziło (i pięknie wyglądało z moimi paznokciami!). Do wymazywania elementów pierwszego planu (które się rozmazały podczas tworzenia tła) użyłam już jednak starej, sprawdzonej gumki Factis. A tak przebiegała praca nad tłem: Ten etap wykonywałam równolegle w rysowaniem włosów. Dopiero po uzupełnieniu tła mogłam dokończyć szczegóły fryzury takie jak jasne, oświetlone włoski, które wystają niesfornie na czubku głowy. Nie będę się wdawać zbytnio w szczegóły wykonywania tła, ponieważ opisałam bardzo dokładnie ten proces w . 8. WINO Szkło wygląda w rysunkach fotorealistycznych niezwykle efektownie (spójrzcie tylko i ), dlatego także trzymanej przez Tyriona szklance poświęciłam sporo uwagi. Zaczęłam od naszkicowania sobie wszystkich detali: kształtu naczynia, miejsc w, których odbija się światło, wszystkiego co znajduje się za szkłem (uwzględniłam zniekształcenia). Ważna uwaga: koło widziane w perspektywie tworzy elipsę a nie kształt cytryny. Warto poczytać o tym na stronie (trzeba się logować) w lekcji ‘Kubek w Kubek’. Zacieniowałam wszystko. A na końcu wymazałam światło gumką do mazania. Celowo użyłam gumki kiepskiej jakości, która nie wymazała dokładnie ołówka tylko go rozmazała, tworząc efekt światła odbitego w szkle. Najjaśniejsze miejsca poprawiłam zaostrzoną nożem gumką Factis. Niestety zdjęcia z tego etapu pracy maja status 'zaginione w akcji’. 9. OSTATNIE SZLIFY Na końcu gumką w ołówku ‘pokropkowałam’ niektóre miejsca na skórze twarzy by była jeszcze bardziej nierówna a przez to naturalniejsza. Poprawiłam też wszystkie szczegóły, które zamazały się podczas rysowania. Użyłam bardzo dobrze zaostrzonych ołówków. Zanim rysunek zwieńczyłam moim zamaszystym podpisem upewniłam się czy wszystkie elementy wyglądają dobrze, czy każdy detal wygląda ‘jak ze zdjęcia’. W życiu nie jestem perfekcjonistką, w rysowaniu- cóż, staram się. Pod samiuśki koniec użyłam białego żelopisu i dodałam kilka kropek światła. Żel doskonale pokrył ołówek i dał realistyczne wykończenie. Polecam też notkę o rysunku, w którym wykorzystałam ołówki, długopis i żelopis właśnie. Znajdziecie ją . Najtrudniejsze w całym procesie tworzenia tego rysunku było walczenie z samoistnym rozmazywaniem się ołówka. Starałam się jak mogłam: zasłaniałam kartką narysowane już elementy, regularnie poprawiałam to, co sie rozmyło, cieniowałam (mniej więcej) od lewej do prawej. Ostatecznie efekt nadal nie jest taki jak bym sobie tego życzyła. Mimo to zakonserwowałam już rysunek używając lakieru do włosów (nabłyszczający Taft firmy Schwarzkopf- 4 poziom utrwalenia jeśli kto ciekawy :)). 10. GOTOWE! TYRION LANNISTER Ps. W rysowaniu zawsze wiernie towarzyszy mi Freddie. Podpowiada, co warto poprawić i podaje ołówki :). Niestety moje krakowskie stanowisko pracy nie jest wzorcowe… Mam złe światło, nieprawidłową wysokość stołu, niewygodny fotel i nieprawdopodobny bałagan. Marzę o małym pokoiku tylko dla mnie. Z biureczkiem, szufladkami i wieżą z ogromną kolekcją płyt z muzyką. Zazwyczaj dopasowuję muzykę do tematu rysunku. Tym razem tworzyłam z soundtrackiem z ‘Gry o Tron’ w tle.

jak cieniować twarz ołówkiem krok po kroku